Recensie | Daisy Jones & The Six – Taylor Jenkins Reid

Algemene info:
Nederlandse titel: Daisy Jones & The Six
Vertaling: Lette Vos
Uitgeverij: Ambo Anthos
Voor het eerst verschenen: 2019
Oorspronkelijke titel: Daisy Jones & The Six
Auteur: Taylor Jenkins Reid
Land van herkomst: Amerika
Uitgeverij: Ballatine Books
Voor het eerst verschenen: 2019
Aantal pagina’s: 373
Genre: Fictie

Waar gaat het over?
Daisy Jones & The Six van Taylor Jenkins Reid vertelt het verhaal van Daisy Jones, die er eind jaren zestig in LA met haar hese stem en zwoele uiterlijk van droomt een beroemde zangeres te worden. Ze ontmoet Billy Dunne, de frontman van de opkomende rockband The Six. De vonken vliegen ervan af en hun eerste hit slaat in als een bom. Billy’s vrouw Camila wil dat hij het hoofd koel houdt; ze is zich bewust van de chemie tussen haar man en Daisy, maar hun huwelijk en gezin staan voorop. Die romantiek is niets voor de coole toetseniste Karen, die alles opzij schuift voor haar carrière, in een tijd die daar nog niet rijp voor is.

Mijn mening
Eerder dit jaar, toen het boek verscheen in het buitenland, werd dit boek zwaar gehypet. Daardoor stond het al een tijdje op mijn want to read list, want ik hoorde er bijna alleen maar positieve dingen over. Er werd als een malle gesmeten met vijf sterren en dat maakt mij nou eenmaal nieuwsgierig. Toen ik zag dat Ambo Anthos uitkwam met de Nederlandse vertaling, stond ik te trappelen om het boek te gaan lezen. Ik kon er gewoon niet meer om heen. Ik moest gewoon weten of het de hype waard is.

Het verhaal gaat over zangeres Daisy Jones en de opkomende rockband The Six. Samen nemen ze een single op en het wordt een grote hit. Daisy wordt als zevende lid toegevoegd bij de band en er wordt een nieuw album gemaakt. Je leest over de personen afzonderlijk, maar ook over de chemie tussen de bandleden. Je leert ze stuk voor stuk allemaal kennen en de verschillen in hun karakters komen duidelijk naar boven. Ook laat het boek zien dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is als artiest zijnde. Wie de interviewer is en waarom diegene de band wilde interviewen, kom je op den duur ook te weten.

Het boek is geschreven in interview format. Iets wat ik nog niet eerder heb gezien bij een fictief boek. Een fictief verhaal schrijven in zo’n format, lijkt mij een hele uitdaging, het verhaal moet blijven kloppen en er moet enigszins een lijn in zitten van waar het heen gaat. Dat heeft Taylor Jenkins Reid uitstekend gedaan. Continu had ik het gevoel dat ik een echt interview van een bestaande band zat te lezen. Het werd zo levendig verteld dat het voor mij voelde als de realiteit, dat het daadwerkelijk gebeurd is allemaal.

Als muziekjunkie heb ik dit boek verslonden en ben het verhaal gaan omarmen!

Toen ik het boek uit had, had ik voor het eerst in lange tijd weer eens last van een book hangover. Wat moest ik nu? Het verhaal was over Ik wilde hun muziek opzetten, maar die bestaat niet echt. Ik moest het allemaal even verwerken. Is het de hype waard? Wat mij betreft zeker weten!

Lots of love,
Floor Flawless

* Dit artikel bevat een exemplaar opgestuurd door de uitgeverij in ruil voor een eerlijke recensie.