Telefoonangst, bestaat dat? Ja dat bestaat, het wordt ook wel belangst genoemd. Het zelf niet durven bellen is de lastigste en meestvoorkomende vorm. And guess what? Ik heb dit probleem dus ook.
Het begin
Al vanaf jongs af aan durfde ik vriendinnetjes niet te bellen of ze wilden spelen, omdat er meestal iemand anders opnam dan de persoon zelf. Naarmate ik ouder werd kreeg ik steeds meer te maken met bellen. Waardoor de angst alleen maar groeide. Tot op de dag van vandaag heb ik er nog steeds last van. Er zijn een paar uitzonderingen bij wie ik geen moeite heb om ze op te bellen, maar over het algemeen vind ik het erg lastig.
Journalist
Ik heb echt de goede opleiding uitgekozen wat dat betreft. (not!) Als journalist moet je regelmatig bellen met mensen die je totaal niet kent en dat is juist hetgeen wat ik wil vermijden. Dat gaat natuurlijk niet, dus ik zal moeten over mijn angst heen te komen. Ook stage regelen is voor mij geen pretje, door de angst klap ik snel dicht aan de telefoon of kom ik niet uit mijn woorden en begin ik te stotteren. Daarom ga ik liever langs bij een bedrijf zodat ik weet met wie ik te maken heb.
Voicemail
Voicemail inspreken vind ik dan nog het aller ergste! Liever iemand opnieuw bellen dan de voicemail inspreken. Ik had iemand beloofd om diegene vanochtend wakker te bellen en je raad het al: voicemail. Ik raakte lichtelijk in paniek, wat moet ik nu doen? Nu is ie nog steeds niet wakker help! Inmiddels ben ik al 45 minuten aan het twijfelen of ik die persoon nog een keer zal bellen, want wat nou als hij boos opneemt omdat ie vergeten is dat ik zou bellen?
En nu?
De enige manier om van deze angst af te komen is door het gewoon te doen. Toch is dat voor mij makkelijker gezegd dan gedaan. Als ik een belangrijk persoon moet bellen, bijvoorbeeld voor een stageplek of iets dergelijks, wil ik het natuurlijk niet verpesten. Daardoor vind ik het erg lastig om stappen te ondernemen en blijf ik er een beetje in hangen. Ik hoop dat ik uiteindelijk de moet heb verzameld om er aan te werken, maar voorlopig vind ik het nog steeds eng.
Herken jij dit probleem?
Lots of love,
Floor Flawless
Bron afbeelding: Gezondheidsnet
Ik heb dit ook! Op mijn stage moet ik wel eens bellen met bureau’s Jeugdzorg, voogden en ouders van de jongeren. Pretty scary, maar ik bereid mijn gesprek dan altijd voor haha. Ik schrijf punten op die ik moet bespreken en dan werk ik dat lijstje af. Dat werkt voor mij wel prima 🙂
ik had het vroeger heel erg totdat ik mijn opleiding (HBO social work) in 2008 begon, ook ik moest zo veel mensen en instanties bellen dat ik er binnen een maandje overheen was XD wel vind ik het nog steeds awkward als ik moet bellen waar andere mensen bij zitten :’)
Ik heb dit ook heel erg! Maar het wordt wel steeds beter. Ik doe hetzelfde als Iris: eerst alle punten die ik wil gaan bespreken opschrijven.
Ik heb dit ook gehad, maar de laatste tijd gaat het veel beter. Je moet gewoon opschrijven wat je van plan bent om te zeggen en dan lukt het redelijk goed!
x
Dat helpt inderdaad heel goed! De rest gaat vanzelf.
Heey,
Ik herken dit probleem helaas,
Kappers of huisarts afspraken maken zijn de hel, en bij het bellen van een vriendin krijg ik regelmatig de ouders aan de telefoon:
”hallo met marije is Anouk thuis?”
”Ja die is thuis”
”zou ik dr mogen spreken”
”oh ja natuuurlijk, ik roep dr even!”
Verschrikkelijk vind ik dat, het word gelukkig wel steeds minder
x Marije
p.s ik heb op je gestemd voor dat zalando blog gedoe
Ik had dit ook toen ik jonger was. Daarna kreeg ik ballen en verdween het vanzelf.
Ja! Ik heb er ook vaak last van! Gelukkig gaat het snel beter als je een tijdje aan het praten bent…
Vooral het begin is zo ongemakkelijk haha
Ik herken dit zo erg! Gelukkig word het bij mij wel steeds minder, maar ik zit toch nog altijd minimaal een half uur met een telefoon in mijn hand voor ik echt bel.
Ik ken het – het is zo vervelend!
Ik bel eigenlijk alleen met mijn vriend en ouders, haha1
Hey!
Jep, ik ken dit probleem. Ik heb het zelf ook heel erg. Opnemen als iemand mij belt is prima, maar zelf iemand bellen, liever niet. Ik heb ongeveer anderhalf jaar geleden de diagnose Sociale Angst Stoornis gekregen. Bij mij is het dus niet puur angst om te bellen, maar angst voor eigenlijk alle sociale interacties. Hey! Fun fun fun! Ik heb 3 maanden bij de psycholoog gezeten en ben naar Social Vaardigheden training geweest (klinkt erger dan het is!) en nu kan ik mensen wel bellen, ookal klopt mijn hart in mijn keel!
By the way, reden voor late reactie: Ik heb vandaag je blog gevonden! En ik ben dus 4? 5? pagina’s terug gegaan. 🙂 Oh, en, ik heb die post over hotte bandmembers gelezen en heb Our Last Night opgezocht. GEWELDIG!!!!! 🙂
x