Bijten door de pijn heen

Al zo lang ik me kan herinneren kneus ik regelmatig een deel van mijn lichaam. Was het niet mijn enkel dan was het wel mijn rug of iets anders. Dit gebeurde het vaakst toen ik nog op turnen zat. Dit heb ik van mijn negende tot en met mijn veertiende gedaan.

Lange tijd heb ik geen last gehad van kneuzingen, tot vandaag. Het heeft gisteren geregend, dus het was vanochtend heel erg glad. Ik dacht dat het wel wat mee zou vallen als ik wat langzamer ging lopen. Toch ben ik onderuitgegaan en jawel hoor; mijn pols klapte dubbel en is gekneusd. Momenteel doet typen best wel pijn, maar ik bijt door de pijn heen. Ik ben namelijk op dit moment op mijn stage.

Waarom ik door de pijn heen bijt? Simpel: Ik heb een soort allergie voor pijnstillers. Als ik het inneem wordt het na een paar minuten al afgestoten door mijn lichaam en ga ik me alleen maar zieker voelen. In dit geval niet echt handig, dus dan maar doorzetten.

Ik moet zeggen dat deze pijn nog mee valt vergeleken met de twee ergste kneuzingen die ik heb gehad. Zo heb ik een keer mijn ribben gekneusd tijdens turnen toen een overslag over de kast mislukte en ik frontaal tegen de kast belandde. Ook heb ik een keer gehad dat mijn rug dubbelklapte op de trampoline bij mijn voormalige buren. Doodstil lag ik op de trampoline; bewegen kon ik de eerste paar minuten niet, ademen kostte moeite en er kwam geen geluid uit mijn keel. Even dacht ik dat mijn rug gebroken was, maar gelukkig was dit niet zo. Een paar weken later was ik gewoon weer op de trampoline!

Heb jij wel eens een ernstige kneuzing gehad?

Lots of love,
Floor Flawless