Recensie | Heksenheibel – Sibéal Pounder

In mijn recensie van Jorrik de Ork, gaf ik al aan dat ik wat vaker fantasy wil gaan lezen. Heksenheibel is weer zo’n boek, die me daar op een gemakkelijke manier in sleept.

Algemene info:
Nederlandse titel: Heksenheibel
Vertaling: Elly van Winden
Uitgeverij: Uitgeverij Memphis Belle
Voor het eerst verschenen: 2015
Oorspronkelijke titel: Witch Wars
Auteur: Sibéal Pounder
Land van herkomst: Engeland
Uitgeverij: Bloomsbury Publishing
Voor het eerst verschenen: 2015
Aantal pagina’s: 272
Genre: Fantasy
Leeftijd: Vanaf 9 jaar

Waar gaat het over?
Echte heksen wonen niet in afgelegen hutjes in donkere bossen. Hun wereld begint bij het afvoerputje van jouw gootsteen…Kathinka Klets dacht dat ze een gewoon meisje was. Totdat een elfje haar kwam vertellen dat ze een heks was. En dat ze haar kwam halen om in het land Gootstede mee te doen aan Heksenheibel: een wedstrijd vol wonderlijke raadsels, bizarre heksen, en magische avondturen. Kan Kathinka Klets het winnen van acht heksen die al jaren in Gootstede wonen? Je zou denken van niet…

Mijn mening
Kathinka Klets woont bij de gemene Juf Hekz. Niet bij haar in huis, maar in het schuurtje. Ze denkt dat ze een gewoon meisje is, maar elfje Eva komt haar vertellen dat ze een heks is en is opgegeven voor Heksenheibel, een jaarlijkse verkiezing om dé heks te worden die Gootstede regeert. Negen meisjes van negen jaar doen mee aan deze verkiezing. Ze moeten een tocht afleggen op zoek naar de raadsels. Daarnaast hebben ze ook schrompelkopjes die ze moeten beschermen. Als je schrompelkopje wordt verwoest lig je uit de wedstrijd. Wie komt als eerste bij de finish?

Je kunt in Gootstede komen door middel van een afvoerputje. Kathinka is de enige die aan Heksenheibel mee doet die van boven de buizen komt. Alles in Gootstede is overigens in zwart-wit. De heksen die naar boven de buizen zijn gegaan, hebben de kleuren met zich meegenomen.

In het begin wist ik nog niet zo goed wat ik van het verhaal zou vinden. Het elfje Eva stond behoorlijk op de voorgrond en heeft een nogal grote persoonlijkheid. Hierdoor bleef Kathinka eigenlijk een beetje oppervlakkig, terwijl zij het hoofdpersonage was. Hoe verder je in het verhaal komt hoe meer je met Kathinka mee gaat leven. Uiteindelijk voelde ik toch een soort band met haar. Wel vond ik het jammer dat sommige benamingen voor dingen te zichtbaar afgeleid waren van al bestaande dingen. Om een voorbeeld te noemen; Hekzia Magazine. (afgeleid van Grazia). Het is op zich niet storend, maar had creatiever gekund naar mijn idee. Het kan natuurlijk liggen aan de vertaling. Ik weet niet hoe bepaalde benamingen in het originele boek zijn.

De wedstrijd wordt steeds spannender. De vraag ”Wie gaat er winnen?” blijft in je hoofd rondspoken.

Heksenheibel is een spannend boek, op een grappige manier geschreven. De illustraties maken het verhaal extra levendig.

Lots of love,
Floor Flawless